Hoe word ik Essity Brand Ambassador? Jeroen Hanssen geeft een voorzet…

Gertie Eikenaar – Zeist | Jeroen Hanssen werkt sinds twee jaar in onze fabriek in Hoogezand als Department Manager van de Infinity lijn. Dat doet hij met heel veel plezier: dat hoor je en dat zie je als je met hem praat. En dat blijkt ook uit het feit dat hij de organisatie inmiddels heeft voorzien van zeven (!) nieuwe collega’s….Dus gaan we maar eens even horen:

Jeroen, hoe heb je dat in vredesnaam gedaan? Het is op dit moment heel moeilijk om vacatures goed ingevuld te krijgen!

‘Tja, daar komt ook een beetje geluk bij kijken. Ik heb zelf 12,5 jaar bij de Niemeyer tabaksfabriek in Groningen gewerkt, waar ik zes reorganisaties heb meegemaakt. Bij de laatste  kwam mijn functie te vervallen, maar kon ik wel een andere functie gaan bekleden. Gezien het toekomstperspectief van die fabriek en na al die reorganisaties dacht ik: weet je wat, ik ga ook eens om me heen kijken. En toen kwam ik al snel in contact met Essity: dat bleek een nieuwe stap in mijn leven en carrière te betekenen.’

Naar aanleiding van een advertentie of zo?

Ik werd geattendeerd op een vacature op LinkedIn, maar kende hier iemand die ook van Niemeyer kwam. Daar heb ik contact mee opgenomen, zo van joh, wat is dat voor bedrijf? Hij was super enthousiast en op basis daarvan heb ik gesolliciteerd, ben ik aangenomen en inmiddels met veel plezier al twee jaar hier aan het werk.

Maar om op jouw vraag terug te komen: ik heb toen ik eenmaal weg was bij Niemeyer prima contact gehouden met een aantal voormalig collega’s daar en ja, daar was sprake van reorganisatie nummer zoveel- en de uiteindelijke sluiting zat er aan te komen. Vervolgens dacht ik: daar zit natuurlijk een aantal mensen waar ik indertijd heel blij mee was en hier waren we continu op zoek naar goeie mensen.

Ik heb HR benaderd en gevraagd of het in die situatie geen goed idee zou zijn om die mensen vast wat pro-actiever te benaderen. Inmiddels kwam toen ook de aankondiging bij Niemeyer dat de zaak definitief ging sluiten. We hebben een bedrijfsbezoek georganiseerd voor een groepje mensen, zo van: “lijkt het je leuk om eens bij Essity rond te kijken? Straks moet je immers op zoek, dus niet verkeerd om je te oriënteren toch?”

Vorig jaar juni hebben we twaalf van mijn oud-collega’s hier ontvangen – zij waren daar nog aan het werk maar wisten dat de boel ging sluiten – en van die groep werken er nu zeven hier. Ik had die mensen ‘voorgeselecteerd’ omdat ik een goede indruk had van hun functioneren – ik had daar zelf lang gewerkt, dan heb je wel een beeld van wat iemand kan en of hij/zij hier zou passen.

Ik wilde natuurlijk niet dat iemand hier zou gaan werken en dat ik achteraf van een leidinggevende zou moeten horen “hoe heb je die gast hier nu naar binnen kunnen halen?” (hahaha….)

Bij Niemeyer waren ook twee re-integratie-bureaus aan het werk die een banenmarkt gingen organiseren. Die bureaus kende ik omdat ik zelf de nodige reorganisaties had meegemaakt. Dus aan hen heb ik ook gevraagd of wij alvast naar de lijst mochten kijken, zodat we daar de geschikte mensen uit konden pikken. Inmiddels heb ik nog steeds wel een lijntje met onze recruiter hier in Hoogezand: als iemand solliciteert en er staat ‘Niemeyer’ op het CV, dan checkt ze vaak toch even bij mij. Ik kende letterlijk iedereen daar en heb bijna altijd wel een beeld van of iemand goed is in zijn of haar werk of niet en ook of hij/zij een beetje in onze cultuur past.

Uiteindelijk snijdt het mes aan twee kanten: wij helpen goeie mensen weer aan een fijne baan en Essity kan een aantal vacatures succesvol invullen. En het is in zekere zin ook gewoon eigen belang: ik wil graag supergoeie collega’s om me heen, echte professionals. Daar wordt mijn eigen werk ook leuker en beter van.

Het is hartstikke moeilijk om aan goeie (technische) mensen te komen en de ‘productiewereld’ in Noord-Nederland is heel klein dus je moet wel echt iets extra’s doen om mensen hierheen te krijgen. Neem nou die rondleiding die wij vorige zomer hebben georganiseerd; dat wordt super gewaardeerd, want ‘technische mensen’ willen gewoon met eigen ogen zien waar ze gaan werken.

Als ik ze mijn lijn laat zien die 1200 producten per minuut aan het rammen is, met allerlei schermen, hydraulische robotarmen en noem maar op, daar worden die jongens (en meisjes!) warm van….

Word jij nu slapend rijk door het Essity referral programma Jeroen?

Haha, ja, daar wist ik van, maar dat was zeker niet mijn belangrijkste drijfveer: als je weet dat er goeie mensen op straat komen te staan en dat wij om ze zitten te springen, is dat een kans die je niet kunt laten lopen. Maar kan me voorstellen dat het wel stimuleert.

Jij bent een soort natuurlijke Essity ambassador; heb jij tips voor ons hoe we meer collega’s kunnen vragen om deze rol op zich te nemen?

Voor mij persoonlijk is het doodsimpel: ik heb het hier ontzettend naar mijn zin en dat maakt dat ik dat plezier heel gemakkelijk uit kan dragen, daar hoef ik geen enkele moeite voor te doen. Daarnaast heb ik in een ver verleden ook nog een paar jaar voor een uitzendorganisatie gewerkt en ook als communicatiemanager, dat maakt dat ik wel bepaalde ‘voelsprieten’ heb ontwikkeld.

Verder zal ik op bijvoorbeeld verjaardagsfeestjes met plezier vertellen hoe leuk ik het heb hier. Als iemand het allemaal waardeloos vindt en het gevoel heeft dat ie voortdurend tekort wordt gedaan of wat dan ook, dan vertelt hij dat ook. En daarbij maakt het niets uit of je een leidinggevende rol hebt of niet; iedereen die het naar z’n zin heeft, kan een enthousiaste ‘Essity ambassador’ zijn; met een beetje geluk gaat dat gewoon vanzelf.

En met dat soort enthousiastelingen moeten we naar beurzen en scholen etc om te vertellen en (nogmaals) te laten zien hoe tof het hier is!

Ook LinkedIn en andere social media zijn belangrijk; we kunnen collega’s bijvoorbeeld stimuleren om Essity posts – al dan niet met een vacature – te liken, een comment te geven of natuurlijk te reposten.

Ok, ten slotte: wat doen we goed, waarom heb jij het zo naar je zin?

Voor mij is het team dat ik om me heen heb echt het meest bepalend voor mijn werkplezier. Ik ben begonnen tijdens ‘corona’ dus ik werkte toen eigenlijk elke dag in een heel klein groepje; mede daardoor heb ik wel voor een groot deel mijn eigen team kunnen vormgeven. Daardoor zijn er nu collega’s voor wie ik door het vuur ga- en andersom. En dat gevoel is voor mij superbelangrijk.

Kijk, het laten draaien van die machines en het maken van die producten, daarvoor zijn we hier, dat is ons brood. Maar daarnaast moeten we wel ook nog een beetje plezier maken; ik zie die jongens hier tenslotte bijna meer dan ik mijn vrouw zie…